مشکلات محیط زیستی
مقدمه
مردم از کیسه های پلاستیکی برای حمل اقلامی مانند غذا و لباس استفاده می کنند که از مغازه ها خریداری می شود. کیسه های پلاستیکی معمولا استفاده می شوند، حتی اگر می دانیم که می توانند به محیط زیست آسیب بزنند. برای زباله های جامد شهری، کیسه های پلاستیکی به اقلام اصلی در سیستم زباله تبدیل شده اند. این امر منجر به بسیاری از اثرات مخرب زیست محیطی از جمله خفگی حیوانات، آلودگی، انسداد کانال ها، رودخانه ها و نهرها و تغییر شکل چشم انداز شده است. در نتیجه این تأثیرات، عموم مردم، فعالان و قانونگذاران تا حدی خشم خود را ابراز کرده اند که برخی از دولت های ملی استفاده از کیسه های پلاستیکی را برای خرید ممنوع کرده اند.
دلایل ریشه ای زیادی وجود دارد که می توان مشکل زباله های کیسه های پلاستیکی را در نیجریه و سایر کشورها نسبت داد. برای مثال آفریقای جنوبی با تصویب قوانین پارلمانی، تولید و استفاده از کیسه های پلاستیکی را محدود کرده است. چندین کشور اروپایی با در نظر گرفتن تأثیر منفی کیسه های پلاستیکی بر تولید محصولات کشاورزی، هزینه ای را برای کیسه های پلاستیکی در نظر گرفته اند. دولت ژاپن همچنین برای محدود کردن تولید و استفاده، هزینه ای برای کیسه های پلاستیکی وضع کرده است (Md-Jalil et al., 2013). ممنوعیت استفاده از کیسه های پلاستیکی و توسعه جایگزین ها در مقایسه با اعمال فشار بر تولید و استفاده از کیسه های پلاستیکی توسط مردم، بسیار خوشایندترین گام است. اگرچه اخذ مالیات بر کیسه های پلاستیکی تأثیر مثبتی بر حفاظت و حفظ حاصلخیزی زمین های کشاورزی دارد، استفاده مستمر و غالب از کیسه های پلاستیکی خود مزایا یا مزایای مالیات را نفی می کند.
تاثیر بر محیط زیست
تاثیر عمده کیسه های پلاستیکی بر محیط زیست این است که سال ها طول می کشد تا تجزیه شوند. علاوه بر این، با از بین رفتن کیسه های پلاستیکی در زیر نور خورشید، مواد سمی در خاک منتشر می شود و در صورت سوختن کیسه های پلاستیکی، مواد سمی را در هوا آزاد می کنند که باعث آلودگی هوای محیط می شود. سیمونز (2005) پیشنهاد می کند که به دلیل تجمع غیرقابل تنظیم ترکیبات سرطان زا، استفاده از کیسه های پلاستیکی ممکن است به بیماری های سرطانی نفوذ کند. کیسه های پلاستیکی به طور بی رویه به محل های دفن زباله در سراسر جهان ریخته می شوند که تن ها هکتار از زمین را اشغال می کنند و گازهای خطرناک متان و دی اکسید کربن و همچنین شیرابه های بسیار سمی را از این محل های دفن زباله در مرحله تجزیه خود منتشر می کنند.
زباله های کیسه های پلاستیکی خطرات زیست محیطی جدی برای سلامت انسان و حیوانات دارد. اگر کیسه های پلاستیکی به درستی دور ریخته نشوند، می توانند با ایجاد زباله و مسدود شدن زه کشی آب بر محیط زیست تأثیر بگذارند.
حیوانات نیز ممکن است در کیسه های پلاستیکی گیر کرده و غرق شوند. حیوانات اغلب کیسه ها را با غذا اشتباه گرفته و مصرف می کنند، بنابراین فرآیندهای گوارشی آنها را مسدود می کنند. گرفتار شدن حیوانات در زباله های دریایی، از جمله کیسه های پلاستیکی، ممکن است باعث گرسنگی، خفگی، پارگی، عفونت، کاهش موفقیت باروری و مرگ و میر شود (کاتسانواکیس، 2008). مواردی وجود داشت که لاک پشت های بزرگ در حال انقراض به دلیل بلع اشتباه کیسه های پلاستیکی همراه با جلبک دریایی خفه شدند (Thiel et al, 2003).
پلاستیک ها اکنون در محیط های دریایی همه جا حضور دارند و این روند رو به وخامت نیاز به اقدام فوری دارد. پلاستیک ها از دهه 1970 به عنوان یک مشکل در محیط زیست دریایی شناخته شدند، اما موضوع آلودگی پلاستیک در محیط های دریایی و آب شیرین به تازگی به عنوان یک مشکل جهانی شناخته شده است. در نتیجه، آلودگی کیسه های پلاستیکی دریایی به نگرانی زیست محیطی قابل توجهی برای دولت ها، دانشمندان، مؤسسات غیر دولتی و جامعه بین المللی تبدیل شده است (کارپنتر و اسمیت، 1972).
وجود پلاستیک در محیط های دریایی چالش های متعددی را ایجاد می کند که مانع توسعه اقتصادی می شود. کیسه های پلاستیکی به دام افتاده در امتداد خطوط ساحلی یک چالش زیست محیطی ایجاد می کند که اثرات مضری بر گردشگری دارد. زیان های اقتصادی با درآمدهای کمتر گردشگری، اثرات نامطلوب بر فعالیت های گردشگری و آسیب به محیط زیست دریایی مرتبط است. پلاستیک به دام افتاده در خط ساحلی تأثیر منفی بر زیرساخت های کشتیرانی، تولید انرژی، ماهیگیری و آبزی پروری دارد (سیوان، 2011).
کیسه های پلاستیکی در آب های اقیانوس ها یک اپیدمی جهانی آلودگی قابل توجه و رو به رشد است. این یک منبع فزاینده آلاینده است که یا در طول پردازش وارد می شود یا از جو جذب می شود. مشخص شده است که ترکیبات شسته شده از کیسه های پلاستیکی مسئول افزایش سطوح سمیت گزارش شده هستند. هنگام تعیین اثرات آلودگی پلاستیک در اقیانوس‌ها، سمیت ناشی از شستشو از زباله‌های پلاستیکی نیز باید سنجیده شود.
کیسه های پلاستیکی نه تنها جانداران دریایی، بلکه زمین های کشاورزی را نیز تهدید می کند. کیسه های پلاستیکی مسئول فرسوده شدن جو و زمین های کشاورزی هستند که به طور ناخواسته منابع گرانبهای زمین، به ویژه نفت را مصرف کرده است (Sugii, 2008). این در حال حاضر یک چالش بزرگ برای تولید محیط زیست و کشاورزی است. کیسه های پلاستیکی دور ریخته شده که قبلاً به مزرعه راه پیدا کرده اند نه تنها برای کشاورزی مضر هستند بلکه به شدت مضر هستند. نتیجه